
Blog flauwvallen verhalen uit de praktijk ‘
Flauwvallen, verhalen uit de praktijk.
Soms zijn er sessies die na een tijd nog een indruk op mij achterlaten… de laatste tijd komen er vaker jong volwassenen in de praktijk. Zo ook een dame die voor haar depressie bij een bekende kliniek voor jongeren een aantal maanden was begeleid. Ik ben altijd wel blij met wat voor werk wat mensen al gedaan hebben zodat we al vlot de diepte in kunnen. Deze dame was erg gevoelig en ondervindt daar aardig wat hinder van in haar leven. Gedwongen tot steeds weer balans in haar energie aan te brengen. Gelukkig voerde zij hier al beleid op. Maar wat ze heel erg lastig vond was dat ze regelmatig bij ernstige stress flauw viel. Samen zijn we op onderzoek uit gegaan.
En ik associeerde haar met een situatie waarin dat gebeurde. En door in die situatie te gaan kwam ze erachter dat haar lichaam juist OUT ging om haar te beschermen. Maar dat dat eigenlijk een heel vernuftig systeem was wat het had ontwikkeld. Het voelde ook erna eigenlijk altijd heel goed en gek genoeg heel zen.
Toen ik haar aangaf dat dat echt een heel goed systeem was wat ze hier had ontwikkeld kwam daar weerstand op… ze gaf aan dat ze het zeer belastend vond voor haar familie. Die schrokken daar nogal van. Maar nu ze wist waarom dat werkelijk gebeurde werd ze milder naar zichzelf. Ze begreep dat een jongere versie van haar dit mechanisme had ontwikkeld. En dat dat inderdaad best een goede manier tot nu toe was!
Alleen al het aannemen van dit is wat ik dus doe en weten waarom dat gebeurd geeft al een opluchting en een mildere kijk naar die situaties.
Maar goed geen mens zit te wachten op een radicale manier van even uit checken en in dit geval flauw vallen.
Ik vroeg haar nu je dit weet waarom dit gebeurd zou je dit anders willen? Ja heel graag! We gingen in gesprek met haar deel die hier verantwoordelijk voor was. Die wilde het wel op een andere manier voor haar regelen. Die had ontspanning nodig en focus op zichzelf ipv al die anderen die het op zo een moment moeilijk hadden. Ze wist hoe vaak ze alles uit de kast trok om anderen in dit geval haar naaste familie te ontzien of te helpen. Zichzelf daarbij zo weg cijferde. En nu besefte ze dat ze op die momenten zichzelf niet meer hoefde te verlaten… juist bij zichzelf mocht blijven en zichzelf top prioriteit mocht maken. Zodat ze niet alleen zichzelf hoefde te verlaten maar ook nog eens de wereld moest verlaten (flauw vallen).
Ze was zo opgelucht. Ik kan dan gewoon me terug trekken en er voor mezelf zijn! Dat is even een andere manier voor mij. Nou heb ik toch zoveel in de kliniek geleerd over mezelf maar echt in de diepte voelen die kende ik nog niet. En er dan achter te komen welk patroon hier aan ten grondslag ligt.
Zo hebben we nog twee sessies gewijd aan een dieper contact met haar voelen en haar behoeften te versterken. En systemisch op haar juiste plek te gaan staan zodat ze niet meer aan haar familie alles hoefde te geven maar ook weer mocht ontvangen en er voor haarzelf kunnen zijn.
Daarna ging ze de deur uit met een paar hele mooie inzichten en met het gevoel: ik kan het weer zelf en ik kan weer verder!