
Goodybag vulling in de praktijk
Vandaag mocht ik de vierde sessie van een persoonlijk ontwikkeling traject begeleiden. Deze man heeft via zijn werk een traject deskundigheidsbevordering gekregen. We lopen al even samen op.
Er is al veel geschift en vandaag kwam hij binnen met: het gaat eigenlijk wel goed. Ik luister, scan en voel vooral tot ik een “opening” voel en als vanzelf komt dan dat waar een lichtje op mag schijnen.
Dat wat precies nodig is voor de desbetreffende persoon. Zo gaat dat. Altijd. Ik heb daar een diep vertrouwen in dus laat altijd los wat we gaan doen.
Zo ook vandaag. En daar diende “het” zich aan… een patroon van het moet allemaal levens vullend zijn. Het pad van ontwikkeling is er om flinke stappen te zetten naar bewustwording en dat moet vooral levens vullend zijn….
Daar voel ik m en ik vraag door…. Luister verder…. Hij zegt: Ik sta stil in standje neutraal. Daar vind hij wat van. Oordeel. Teleurstelling als dat zich aandient. Mmm.
Ik kan dan de motivatie niet vinden om weer gas te geven… ben dan teleurgesteld ( in zichzelf). Dat heeft effect op mijn gemoed.
Waarom blijf ik niet in de natural flow vraagt hij.
Ik vertel hem dat het zoeken naar waarom je af houdt van het voelen wat er is…
We leggen drie matjes neer. Een voor zijn gas gever (is ie kei goed in…).
Een voor zijn standje neutraal.
En een voor Remy zoals hij hem noemt… die is bang om af te glijden en alleen en eenzaam te voelen en al snel wordt duidelijk dat die gas gever dat kost wat kost wilt vermijden. Vermijden van onderliggende pijn dus. Ook leggen we een matje neer voor zijn totale ik als punt van overzicht.
Hij mag alles uitvoelen en daar komen geweldige inzichten!
Remy schopte hij het liefst aan de kant ( hoezo zelf afwijzing ).
In de energie van Remy is het eigenlijk wel ok merk hij vervolgens op.
En op de gasgever ontdekt hij iets heel moois:
Ik wil niet achteruit gaan naar standje neutraal. Want ik wil in beweging blijven en bezig zijn met bewustwording. Ik zie dat ik dat doe omdat ik Remy wil beschermen.
Maar…. Én….. om achteruit te gaan moet je ook gas geven maar nu de goeie gas… even terug naar standje neutraal…. Daar gaat hij in de energie staan en voelt dat op standje neutraal het nu rustiger is.. hij voelt zich steviger staan, ik hoef nergens heen en hier krijg ik als vanzelf helder wat ik moet doen. Niet vanuit m’n hoofd maar van binnen uit .
Hij beseft die gejaagdheid van het pad van ontwikkeling wat vooral levens “vullend” moest zijn mag zachter en rustiger…
Milder en liefdevoller.
Tijdens een integratie hypnose worden alle delen liefdevol aangenomen en verankerd.
Na de sessie krijg ik een mooi appje:
Bedankt weer voor vandaag Anita!!! Het was weer een mooie, fraaie, verrassende en inspirerende ervaring!!! En genoeg in de “Goody Bag” voor mij! .
Zo tof dat hij de term goodybag gebruikt. Ik gaf aan dat ik het een leuk metafoor vind. Waarop hij zei… ja gereedschapskist staat weer gerelateerd aan werken . Geweldig dit!
En hier kan hij verder mee. Naast alle andere inzichten uit de voorgaande sessies.
Op naar de laatste sessie maar die laat nog even op zich wachten weet ik.