Hoe reageer jij wanneer je geraakt wordt?
Vroeger was ik heel re-actief, vanuit emotie kon ik direct reageren.
Niet altijd op de meest handige manier zeg maar.
Nu ben ik nog steeds assertief en niet op m’n bekkie gevallen .
Gevalletje Amsterdamse inslag denk ik .
Ik ken mezelf inmiddels zo goed en voel ook aan waar en wanneer er iemand over m’n grens gaat. Ik blijf bij mijn geraaktheid én kan reageren op een volwassen (assertieve) manier zonder emotionele lading. En heel soms ook gewoon niet.
Geeft niks .
Ben mens.
Maar wat is het fijn om zo dicht bij jezelf te zijn en rustig te kunnen blijven wat er ook gezegd wordt .
Ik kwam deze mooie tip net tegen:
Wanneer iemand pijnlijke dingen,
gemene dingen, domme dingen,
ondoordachte dingen, vervelende dingen,
tegen je zegt, reageer dan niet meteen.
Pauzeer een moment en vraag jezelf af:
Ben ik in staat om in mezelf voor gevoelens te kiezen?
En buiten mezelf voor een reactie te kiezen ?
Wanneer je daarop ja kan zeggen,
dan zit je op je pad.
Vrijheid ligt in het weten dat,
hoe pijnlijk anderen zich ook gedragen,
je gevoelens en acties jouw keuze zijn.
Daarom reageer je niet meteen.
Je kiest je reactie.
Je kiest je gevoelens
Je kiest je acties
Je kiest je bestemming
Je bent geen slachtoffer
Je bent de co-creator van je bestemming
en van al je levenservaringen.
Bron: Lichtflits
