Straalangst. Dim jij je licht voor een ander?
Dim jij je licht voor een ander? Ik had een mooi gesprek met een vriendin hierover.
Blijf jij je authentieke zelf ook als je merkt dat anderen niet zo goed gaan op jouw spontaniteit of gezelligheid?
Wat zijn we gewend daar rekening mee te houden. Te denken dat het inderdaad wel wat rustiger mag. En voor je het weet maak je jezelf onzichtbaarder. Hou je je in of zet je de rem op jezelf.
Maar waarom eigenlijk? Tuurlijk. Voor de goedkeuring. Om niet afgewezen te worden…. We kennen het allemaal wel.
Toch is de afwijzing of het commentaar van een ander een projectie op jou en die gaat niet over jou.
Toen ik dat door kreeg dimde ik niet meer in en ben ik meer en meer mezelf ook wanneer ik in de energie voel dat een ander not amused is met mijn aanwezigheid.
Want dicht bij mezelf en als mezelf stroomt mijn energie het lekkerst. Ben ik trouw aan mij en gun ik dat iedereen maar zeker mezelf.
En al heb je geen toestemming nodig: jij mag dat ook.
Van mij.
Van een ieder die tevreden is met zichzelf.
In liefde is.
Gelukkig zijn er daar heel veel van!
Liefs
